روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۳۵۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ عَنِ اِمْرَأَةٍ حُرَّةٍ تَزَوَّجَتْ عَبْداً عَلَى أَنَّهُ حُرٌّ ثُمَّ عَلِمَتْ بَعْدُ أَنَّهُ مَمْلُوكٌ قَالَ هِيَ أَمْلَكُ بِنَفْسِهَا إِنْ شَاءَتْ بَعْدَ عِلْمِهَا أَقَرَّتْ بِهِ وَ أَقَامَتْ مَعَهُ وَ إِنْ شَاءَتْ لَمْ تُقِمْ وَ إِنْ كَانَ اَلْعَبْدُ دَخَلَ بِهَا فَلَهَا اَلصَّدَاقُ بِمَا اِسْتَحَلَّ مِنْ فَرْجِهَا وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ دَخَلَ بِهَا فَالنِّكَاحُ بَاطِلٌ فَإِنْ أَقَرَّتْ مَعَهُ بَعْدَ عِلْمِهَا أَنَّهُ عَبْدٌ مَمْلُوكٌ‏ فَهُوَ أَمْلَكُ بِهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۰۵

باز محمّد بن مسلم گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم زنى آزاد بتصوّر اينكه مردى آزاد است با او ازدواج كرد بعد دانست كه برده است حكم آن چيست؟ فرمود: او اختيار خود را دارد اگر خواست نكاح را امضا ميكند و با او زندگى مينمايد، و اگر خواست از وى جدا مى‏شود و در اين صورت چنانچه غلام از وى كام گرفته مهريّه مستقر شده و مالك آن است، و هر گاه با او نزديكى نكرده نكاح از اصل باطل است، و در صورتى كه پس از آگاهى از بنده بودن شوهر حاضر شد بزناشوئى با وى ادامه دهد مرد مانند آزادگان مالك بضع او خواهد بود. (يعنى مالك جماع و طلاق او است).