روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۲۶۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي الحسن بن محبوب عن ابراهيم الكرخي قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ لَهُ أَرْبَعُ نِسْوَةٍ فَهُوَ يَبِيتُ عِنْدَ ثَلاَثٍ مِنْهُنَّ فِي لَيَالِيهِنَّ وَ يَمَسُّهُنَّ فَإِذَا بَاتَ عِنْدَ اَلرَّابِعَةِ فِي لَيْلَتِهَا لَمْ يَمَسَّهَا فَهَلْ عَلَيْهِ فِي هَذَا إِثْمٌ قَالَ إِنَّمَا عَلَيْهِ أَنْ يَبِيتَ عِنْدَهَا فِي لَيْلَتِهَا وَ يَظَلَّ عِنْدَهَا صَبِيحَتَهَا وَ لَيْسَ عَلَيْهِ أَنْ يُجَامِعَهَا إِذَا لَمْ يُرِدْ ذَلِكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۹

ابراهيم كرخى گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: مردى داراى چهار زوجه آزاد است و هر شب را با يكى از آنان بسر ميبرد و از سه تن ايشان در نوبت همخوابگى كام برميگيرد و با يكى فقط در نوبت نزد او بسر مى‏آورد و از وى كام نميگيرد آيا اين براى او گناه است؟ فرمود: بر او واجب است كه شب را تا روز نزد او سركند هر چند مايل نباشد ولى واجب نيست كه با وى نزديكى نمايد.