روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ عِلَّةِ وُجُوبِ الزَّكَاة

و قال الصادق ع :

إِنَّمَا جَعَلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلزَّكَاةَ فِي كُلِّ أَلْفٍ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ دِرْهَماً لِأَنَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ اَلْخَلْقَ فَعَلِمَ غَنِيَّهُمْ وَ فَقِيرَهُمْ وَ قَوِيَّهُمْ وَ ضَعِيفَهُمْ فَجَعَلَ مِنْ كُلِّ أَلْفٍ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ مِسْكِيناً وَ لَوْ لاَ ذَلِكَ لَزَادَهُمُ اَللَّهُ لِأَنَّهُ خَالِقُهُمْ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِهِمْ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۰۸

و امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا كه خداى عزّ و جلّ زكات را در هر هزار درهم بيست و پنج درهم قرار داد، زيرا كه او عزّ و جلّ خلق را بيافريد، پس غنى و فقيرشان و قوى و ضعيفشان را بشناخت، پس از هر هزار نفر بيست و پنج نفر را مسكين قرار داد، [و] اگر چنين نمى‏بود خدا ايشان را همى افزود، زيرا كه او خالق ايشان است و ايشان را بهتر ميشناسد.