روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۲۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و روي ابن مسكان عن محمد بن جعفر قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي اَلْحَسَنِ ع‏ إِنَّ اِمْرَأَتِي جَعَلَتْ عَلَى نَفْسِهَا صَوْمَ شَهْرَيْنِ فَوَضَعَتْ وَلَدَهَا وَ أَدْرَكَهَا اَلْحَبَلُ فَلَمْ تَقْدِرْ عَلَى اَلصَّوْمِ قَالَ فَلْتَصَدَّقْ مَكَانَ كُلِّ يَوْمٍ بِمُدٍّ عَلَى مِسْكِينٍ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۹۰

و ابن مسكان از محمّد بن جعفر روايت كرده است، كه گفت: به امام ابو الحسن عليه السّلام معروض داشتم كه: همسرم روزه دو ماه را بر خود فرض كرد، ولى كودكش را به دنيا آورد، و بار ديگر باردار شد و قدرت روزه گرفتن نداشت. فرمود: بابت هر روزى از آن دو ماه مدّى طعام به مسكينى تصدّق كند.