روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۰۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و روي العيص بن القاسم عن ابي عبد الله ع قال :

إِذَا خَرَجَ اَلرَّجُلُ فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ مُسَافِراً أَفْطَرَ وَ قَالَ إِنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ خَرَجَ مِنَ‏ اَلْمَدِينَةِ إِلَى‏ مَكَّةَ فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ وَ مَعَهُ اَلنَّاسُ وَ فِيهِمُ اَلْمُشَاةُ فَلَمَّا اِنْتَهَى إِلَى‏ كُرَاعِ اَلْغَمِيمِ‏ دَعَا بِقَدَحٍ مِنْ مَاءٍ فِيمَا بَيْنَ اَلظُّهْرِ وَ اَلْعَصْرِ فَشَرِبَ وَ أَفْطَرَ وَ أَفْطَرَ اَلنَّاسُ مَعَهُ وَ تَمَّ أُنَاسٌ عَلَى صَوْمِهِمْ فَسَمَّاهُمُ اَلْعُصَاةَ وَ إِنَّمَا يُؤْخَذُ بِأَمْرِ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۸۳

و عيص بن قاسم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: چون مرد در ماه رمضان به سفر رود ميبايد افطار كند، و فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله در ماه رمضان از مدينه به سوى مكه روان شد، و مردم با او بودند، و در ميان ايشان پيادگانى مى‏بودند، پس چون در ساعتى ما بين ظهر و عصر به سرزمين «كراع الغميم» رسيد، قدحى آب خواست، و نوشيد، و افطار كرد، و مردم نيز با آن حضرت افطار كردند، ولى بعضى از مردم روزه خود را به پايان بردند، و از اين رو ايشان را «عصات» ناميد، و هر شخص مسلمان را همى بايد تا فرمان رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله را به كار بندد.