روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۳۱۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و قال الصادق ع :

مَنْ أَفْطَرَ يَوْماً مِنْ‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ خَرَجَ رُوحُ اَلْإِيمَانِ مِنْهُ وَ مَنْ أَفْطَرَ فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ مُتَعَمِّداً فَعَلَيْهِ كَفَّارَةٌ وَاحِدَةٌ وَ قَضَاءُ يَوْمٍ مَكَانَهُ وَ أَنَّى لَهُ بِمِثْلِهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۴۹

و امام صادق عليه السّلام فرمود: كسى كه روزه يك روز از ماه رمضان را بشكند روح ايمان از وجودش خارج مى‏شود، و كسى كه در ماه رمضان از روى عمد روزه را بشكند يك كفّاره و قضاى يك روز بجاى آن بر ذمّه‏اش تعلّق مى‏گيرد، و كى و كجا اين براى او آن روز را جبران خواهد كرد؟! و امّا خبرى كه روايت شده است، دائر بر اينكه هر كس روزه روزى از ماه رمضان را عمدا بشكند، سه كفّاره بر ذمّه‏اش تعلّق مى‏گيرد، پس من به مقتضاى آن در باره كسى فتوى مى‏دهم كه روزه خود را به وسيله جماعى حرام بر او، يا طعامى حرام‏ بر او شكسته باشد. زيرا فحواى اين فتوى را در روايت ابو الحسين اسدى- رضي اللَّه عنه- در آنچه از طرف شيخ ابو جعفر، محمّد بن عثمان عمرى- قدس اللَّه روحه- به او رسيده است يافته‏ام ...