روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۵۸۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي علي بن الحكم عن زياد بن ابي الحلال عن ابي عبد الله ع قال :

مَا مِنْ نَبِيٍّ وَ لاَ وَصِيٍّ يَبْقَى فِي اَلْأَرْضِ أَكْثَرَ مِنْ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ حَتَّى يُرْفَعَ بِرُوحِهِ وَ عَظْمِهِ وَ لَحْمِهِ إِلَى اَلسَّمَاءِ وَ إِنَّمَا يُؤْتَى مَوَاضِعُ آثَارِهِمْ وَ يُبَلِّغُونَهُمْ مِنْ بَعِيدٍ اَلسَّلاَمَ وَ يُسْمِعُونَهُمْ فِي مَوَاضِعِ آثَارِهِمْ مِنْ قَرِيبٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۸۹

و على بن الحكم، از زياد بن أبى الحلال از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: هيچ پيمبرى و وصيّى [پس از وفات‏] بيش از سه روز [در زمين‏] نميماند، مگر آنكه او را با روح و استخوان و گوشتش به آسمان بالا مى‏برند، و زائران ايشان بمواضع آثارشان مى‏آيند، و از دور به ايشان تبليغ سلام ميكنند، و سلام و تحيتشان را به ايشان ميشنوانند.