روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۴۷۶
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج
و روي عن داود الرقي قال :
| من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۴۷۵ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۴۷۷ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۷۸
و از داود رقّى روايت شده است كه گفت: يكى از خوارج در باره اين آيه از كتاب خداى تعالى: ثَمانِيَةَ أَزْواجٍ، مِنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ، وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ،- تا قول خداى تعالى:- وَ مِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ، وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ از من سؤال كرد كه خداى عزّ و جلّ كدام از آنها را حلال كرده، و كدام را حرام ساخته است؟ ولى من چيزى در اين باره نميدانستم و از اين رو، در آن حال كه مشغول حجّ بودم، بنزد امام صادق عليه السّلام شدم، و ما وقع را به آن حضرت معروض داشتم و امام فرمود: خداى تبارك و تعالى در قربانى منى ميش و بز اهلى را حلال كرده، و قربانى كردن وحشى آنها را در آنجا حرام ساخته است، و امّا در خصوص قول خداى عزّ و جلّ: وَ مِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ پس خداى تبارك و تعالى در قربانى منى اشتران عربى را حلال كرده، و اشتران بختى- خراسانى- را حرام كرده است، و قربانى گاوهاى اهلى را حلال كرده، و وحشى آن را حرام كرده، من با امام توديع كردم و نزد آن مرد رفتم و آن جواب را به او ابلاغ كردم. وى گفت: اين متاعى است كه اشتران آن را از حجاز حمل كردهاند.
