روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۳۵۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

روي علي بن مهزيار عن محمد بن اسماعيل قال :

أَمَرْتُ رَجُلاً أَنْ يَسْأَلَ‏ أَبَا اَلْحَسَنِ ع‏ عَنِ اَلرَّجُلِ يَأْخُذُ مِنَ اَلرَّجُلِ حَجَّةً فَلاَ تَكْفِيهِ أَ لَهُ أَنْ يَأْخُذَ مِنْ رَجُلٍ آخَرَ حَجَّةً أُخْرَى فَيَتَّسِعَ بِهَا فَتُجْزِيَ عَنْهُمَا جَمِيعاً أَوْ يَتْرُكُهُمَا جَمِيعاً إِنْ لَمْ تَكْفِهِ إِحْدَاهُمَا فَذَكَرَ أَنَّهُ قَالَ أَحَبُّ إِلَيَّ أَنْ تَكُونَ خَالِصَةً لِوَاحِدٍ فَإِنْ كَانَتْ لاَ تَكْفِيهِ فَلاَ يَأْخُذْهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲۴

علىّ بن مهزيار از محمّد بن اسماعيل روايت كرده است كه گفت: مردى را مأمور كردم كه از امام ابو الحسن عليه السّلام در باره مردى سؤال كند كه حجّه‏اى را از مردى ميگيرد، ولى براى نفقه سفرش كفايت نميكند، آيا در اين حال حقّ دارد كه حجّه ديگرى از مردى ديگر بگيرد. تا به اين وسيله وسعتى بيابد؟ و آيا آن يك حجّه براى هر دو كفايت ميكند؟ يا بايد هر دو را ترك كند؟ وى گفت: امام فرمود: خوشايندتر نزد من اينست كه حجّه بطور خالص بيكى اختصاص يابد، پس در صورتى كه يك حجّه براى او كافى نباشد آن را نگيرد.