روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۱۷۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

قال الصادق ع :

إِذَا أَرَادَ اَلْمُتَمَتِّعُ اَلْخُرُوجَ مِنْ‏ مَكَّةَ إِلَى بَعْضِ‏ اَلْمَوَاضِعِ فَلَيْسَ لَهُ ذَلِكَ لِأَنَّهُ مُرْتَبِطٌ بِالْحَجِّ حَتَّى يَقْضِيَهُ إِلاَّ أَنْ يَعْلَمَ أَنَّهُ لاَ يَفُوتُهُ اَلْحَجُّ فَإِذَا عَلِمَ وَ خَرَجَ وَ عَادَ فِي اَلشَّهْرِ اَلَّذِي خَرَجَ فِيهِ دَخَلَ‏ مَكَّةَ مُحِلاًّ وَ إِنْ دَخَلَهَا فِي غَيْرِ ذَلِكَ اَلشَّهْرِ دَخَلَهَا مُحْرِماً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۶۷

- امام صادق عليه السّلام فرمود: متمتّع چون قصد آن كند كه از مكّه بسوى بعضى از اماكن خارج شود، اين كار براى او روا نيست، زيرا كه او در گرو حجّ است تا آنگاه كه آن را بجا آورد، مگر آنكه بداند كه با اين خروج، حجّ از او فوت نميشود، پس چون اين مطلب را دانست، و از مكّه خارج شد، و در همان ماه كه خارج شده بود بازگشت در حال حلّ بمكّه داخل مى‏شود، و اگر در غير آن ماه داخل شد، محرم داخل ميگردد.