روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۱۰۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي عن عبد الله بن سنان قال :

سَمِعْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ يَقُولُ لِأَبِي وَ شَكَا إِلَيْهِ حَرَّ اَلشَّمْسِ وَ هُوَ مُحْرِمٌ وَ هُوَ يَتَأَذَّى بِهِ وَ قَالَ تَرَى أَنْ أَسْتَتِرَ بِطَرَفِ ثَوْبِي قَالَ لاَ بَأْسَ بِذَلِكَ مَا لَمْ يُصِبْ رَأْسَكَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۳

و از عبد اللّه بن سنان روايت شده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه با پدرم- كه محرم بود، و بعلّت آزردگى از حرارت آفتاب به آن حضرت شكايت ميكرد، و رخصت ميطلبيد تا با گوشه لباس احرامش ساترى براى خود در برابر آفتاب ايجاد كند- ميگفت: باكى بر اين كار نيست، مادام كه لباس احرام با سرت اصابت نكند.