روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۵۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْكُسُوفِ وَ الزَّلَازِلِ وَ الرِّيَاحِ وَ الظُّلَمِ وَ عِلَّتِهَا

و سال سليمان الديلمي ابا عبد الله ع :

عَنِ اَلزَّلْزَلَةِ مَا هِيَ فَقَالَ آيَةٌ فَقَالَ وَ مَا سَبَبُهَا قَالَ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَكَّلَ بِعُرُوقِ اَلْأَرْضِ مَلَكاً فَإِذَا أَرَادَ اَللَّهُ أَنْ يُزَلْزِلَ أَرْضاً أَوْحَى إِلَى ذَلِكَ اَلْمَلَكِ أَنْ حَرِّكْ عِرْقَ كَذَا وَ كَذَا قَالَ فَيُحَرِّكُ ذَلِكَ اَلْمَلَكُ عِرْقَ تِلْكَ اَلْأَرْضِ اَلَّتِي أَمَرَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَتَتَحَرَّكُ بِأَهْلِهَا قَالَ قُلْتُ فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَمَا أَصْنَعُ قَالَ صَلِّ صَلاَةَ اَلْكُسُوفِ فَإِذَا فَرَغْتَ خَرَرْتَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَاجِداً وَ تَقُولُ فِي سُجُودِكَ‏ يَا مَنْ‏ يُمْسِكُ اَلسَّمََاوََاتِ وَ اَلْأَرْضَ أَنْ تَزُولاََ وَ لَئِنْ زََالَتََا إِنْ أَمْسَكَهُمََا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ كََانَ حَلِيماً غَفُوراً يَا مَنْ‏ يُمْسِكُ اَلسَّمََاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى اَلْأَرْضِ إِلاََّ بِإِذْنِهِ‏ أَمْسِكْ عَنَّا اَلسُّوءَ إِنَّكَ عَلى‏ََ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۶۰

سليمان ديلمى از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد زلزله چيست و چگونه پديده‏ايست؟ آن حضرت فرمود: آيتى (از خداوند متعال) است، پرسيد: سبب وقوع آن چيست؟ آن حضرت فرمود: همانا خداوند تبارك و تعالى فرشته‏اى را مأمور ساخته و بر رگها يا رگه‏هاى زمين گماشته است و هر گاه اراده فرمايد كه سرزمينى را يا بخشى از زمين را بلرزاند به آن فرشته مأمور وحى فرمايد كه رگ آن قطعه مورد نظر را بحركت درآور، امام عليه السّلام بسخن خود ادامه داده فرمود: پس آن فرشته رگ همان قطعه مورد نظر را كه خداوند تبارك و تعالى امر فرموده مى‏جنباند و زمين بحركت‏ درآمده و ساكنانش را ميلرزاند. راوى گويد: عرض كردم: وقتى زلزله آمد چه بايد بكنم؟ فرمود: نماز كسوف (آيات) بخوان و چون فارغ شدى در برابر خداوند عزّ و جلّ بحال سجده بخاك مى‏يافتى و در سجودت اين دعا را ميخوانى: يا من يمسك السّماوات و الارض ان تزولا و لئن زالتا ان امسكهما من احد من بعده انه كان حليما غفورا، يا من يمسك السّماء ان تقع على الارض الا باذنه امسك عنّا السّوء انك على كل شى‏ء قدير (يعنى: اى (آن) كسى كه آسمانها و زمين را نگاه داشته است از آنكه مبادا زايل شود و خلل پذيرد، و اگر زايل شود هيچ كسى غير از او آنها را نتواند نگاه داشت، بدرستى كه خداوند شكيبا و بسيار آمرزنده است، اى خدائى كه آسمان را نگاه داشته است تا بر زمين فرو نيفتد مگر اينكه او خود اذن دهد، از ما پيش آمدهاى بد و ناگوار را بازدار همانا كه تو بر هر چيز توانائى).