روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۶۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ قَضَاءِ صَلَاةِ اللَّيْل

قال الصادق ع :

كُلُّ مَا فَاتَكَ بِاللَّيْلِ فَاقْضِهِ بِالنَّهَارِ قَالَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ هُوَ اَلَّذِي جَعَلَ اَللَّيْلَ وَ اَلنَّهََارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرََادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرََادَ شُكُوراً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۰

امام صادق عليه السّلام فرمود: هر نمازى كه در شب از تو فوت شده آن را در روز قضا كن، خداوند تبارك و تعالى فرموده است «وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً- الآية» يعنى: و خداوند شماست آن خدائى كه شب و روز را جانشين يك ديگر ساخت براى كسى كه بخواهد متذكّر شود يا خواهد شكر الهى بجا آورد. مراد اينست كه شخص هر نمازى را كه در شب از او فوت شده قضاى آن را در روز بجا آورد، و آنچه از نمازها كه در طول روز فوت شده شب قضا كند. و آنچه از نماز شب كه از تو فوت شده هر وقت از شب يا روز كه خواهى آن را قضا كن، مادام كه وقت نماز فريضه نباشد، و اگر نماز واجب از تو فوت شد هر گاه بيادت آمد آن را بجا آور، و اگر زمانى بخاطرت رسيد كه در وقت فريضه ديگرى بودى، پس ابتدا آن نمازى را كه در وقت آن هستى بخوان و بعد نماز فوت شده را قضا كن.