روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۳۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْقَوْلِ عِنْدَ صُرَاخِ الدِّيك

و قال ابو جعفر ع :

إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَلَكاً عَلَى صُورَةِ دِيكٍ‏ أَبْيَضَ رَأْسُهُ تَحْتَ اَلْعَرْشِ وَ رِجْلاَهُ فِي تُخُومِ اَلْأَرْضِ اَلسَّابِعَةِ لَهُ جَنَاحٌ فِي اَلْمَشْرِقِ وَ جَنَاحٌ فِي اَلْمَغْرِبِ لاَ تَصِيحُ اَلدُّيُوكُ حَتَّى يَصِيحَ فَإِذَا صَاحَ خَفَقَ بِجَنَاحَيْهِ ثُمَّ قَالَ‏ سُبْحَانَ اَللَّهِ سُبْحَانَ اَللَّهِ سُبْحَانَ اَللَّهِ اَلْعَظِيمِ اَلَّذِي‏ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ قَالَ فَيُجِيبُهُ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ يَقُولُ لاَ يَحْلِفُ بِي كَاذِباً مَنْ يَعْرِفُ مَا تَقُولُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۷۵

امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند تبارك و تعالى را فرشته‏اى است كه بشكل خروس سفيد است، سر او زير عرش و پاهايش در منتهاى زمين هفتم است، يك بال او در مشرق و بال ديگرش در مغرب است، تا آن خروس آواز برندارد هيچ خروسى نميخواند، و چون او آواز برداشت بالهاى خود را برهم ميزند و سپس اين ذكر را ميخواند: سبحان اللَّه، سبحان اللَّه، سبحان اللَّه العظيم الّذى ليس كمثله شى‏ء. يعنى منزّه است خداوند، منزّه است خداوند، منزّه است خداوند بزرگ كه هيچ چيزى شبيه و همانند او نيست. آن حضرت فرمود: پس خداوند تبارك و تعالى او را پاسخ ميدهد و ميفرمايد: كسى كه گفته تو را بفهمد هرگز بدروغ مرا قسم نخورد.