روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۶۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الصَّلَاةِ فِي السَّفِينَة

سال عبيد الله بن علي الحلبي ابا عبد الله ع :

عَنِ اَلصَّلاَةِ فِي اَلسَّفِينَةِ فَقَالَ يَسْتَقْبِلُ اَلْقِبْلَةَ وَ يَصُفُّ رِجْلَيْهِ فَإِنْ دَارَتْ‏ وَ اِسْتَطَاعَ أَنْ يَتَوَجَّهَ إِلَى اَلْقِبْلَةِ فَلْيَفْعَلْ وَ إِلاَّ فَلْيُصَلِّ حَيْثُ تَوَجَّهَتْ بِهِ وَ إِنْ أَمْكَنَهُ اَلْقِيَامُ فَلْيُصَلِّ قَائِماً وَ إِلاَّ فَلْيَقْعُدْ ثُمَّ يُصَلِّي‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۰

عبيد اللَّه بن علىّ حلبى از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد در مورد چگونگى نماز در كشتى، آن حضرت فرمود: روى بقبله كند و پاها را بيكديگر بچسباند، و هر گاه كشتى از جهت خود گردش كرد و روى او از قبله منحرف شد چنانچه توانست، جهت خود را اصلاح و رو به قبله كند، و اگر نه بهر سمت كه كشتى رود او نيز رو كند (بعبارت ديگر در جهت حركت كشتى بايستد و نماز كند قهرا بهر سمت كه كشتى رود روى او نيز بهمان طرف خواهد بود) و نيز اگر تواند ايستاده نماز گزارد ايستاده كند و اگر نه بايد بنشيند و نشسته نماز كند.