روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۴۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الصَّلَاةِ فِي السَّفَر

خبر جميل بن دراج عن زراره بن اعين قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ عَنِ اَلتَّقْصِيرِ فَقَالَ بَرِيدٌ ذَاهِبٌ وَ بَرِيدٌ جَائِي وَ كَانَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ إِذَا أَتَى ذُبَاباً قَصَّرَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۲۹

و آن صحيحه جميل بن درّاج است از زرارة بن أعين كه گفت: از امام باقر عليه السّلام در مورد تقصير سؤال كردم، آن حضرت فرمود: چهار فرسخ رونده و چهار فرسخ باز آينده باشد (يا شخص چهار فرسخ برود و چهار فرسخ برگردد). و معمول رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بود كه هر گاه به باغهاى ذباب تشريف مى‏برد نماز را قصر ميگزارد، و ذباب در فاصله يك بريد يا چهار فرسخى مدينه بود، و بدين سبب نماز را قصر ميفرمود كه چون از آنجا بازمى‏گشت سفر آن حضرت در رفت و برگشت رويهم مسافتى معادل دو بريد يا هشت فرسخ مى‏شد.