روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۰۹
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الصَّلَاةِ فِي السَّفَر
و سال محمد بن مسلم ابا عبد الله ع فقال له :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۰۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۱۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۲
محمّد بن مسلم از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد: شخص اراده سفر مىكند و براه مىافتد از چه زمانى (نماز و روزه را) قصر مىكند؟ فرمود: آنگاه كه از خانهها پنهان شود يعنى اهل خانههاى شهر او را نبينند- (ظاهر عبارت موافق آنچه ترجمه شد معنى ميدهد، لكن اكثر علماء چنين فهميدهاند كه خانهها از ديد شخص پنهان شود بنحوى كه نتواند ديوار خانهها را تميز دهد- و اللَّه تعالى يعلم) محمّد بن مسلم گويد: بآن حضرت عرض كردم: هر گاه شخص اراده سفر كند و بعد از زوال خورشيد از خانه بيرون رود چه كند؟ فرمود: هر گاه بقصد سفر بيرون رفتى (چه پيش از ظهر و چه بعد از ظهر) نماز را دو ركعت بخوان.