روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۶۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و روي الحسن بن محبوب عن جميل بن صالح عن سماعه عن ابي عبد الله ع :

فِي رَجُلٍ سَبَقَهُ اَلْإِمَامُ‏ بِرَكْعَةٍ ثُمَّ أَوْهَمَ اَلْإِمَامُ‏ فَصَلَّى خَمْساً قَالَ يَقْضِي تِلْكَ اَلرَّكْعَةَ وَ لاَ يَعْتَدُّ بِوَهَمِ اَلْإِمَامِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۹

حسن بن محبوب از جميل بن صالح و او از سماعه و او از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است در مورد شخصى كه امام يك ركعت پيش از او نماز كرده باشد و او به امام ملحق شود، و چون براى ركعت چهارم برميخيزد امام بگمان افتد كه يك ركعت باقيمانده است پس امام نيز برخيزد (كه در واقع ركعت پنجم امام مى‏شود) آيا اين ركعت را مى‏تواند به امام اقتدا كند در صورتى كه ركعت پنجم‏ امام است؟ آن حضرت فرمود: آن ركعت را با قصد انفراد بجا مى‏آورد و اعتماد بسهو امام نميكند.