روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۴۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا
و الذي رواه ابو بصير عن الصادق ع :
| من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۴۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۵۰ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۴
و امّا آن خبرى كه ابو بصير (ليث مرادى) از امام صادق عليه السّلام روايت كرده هنگامى كه از آن حضرت مىپرسد: «آيا امام ضامن نماز مأمومين است؟ و آن حضرت ميفرمايد: نه، ضامن نيست، مخالف خبر عمّار و خبر امام رضا عليه السّلام نيست، زيرا امام ضامن نماز كسى است كه پشت سر او نماز ميكند، هر گاه چيزى از نماز را غير از تكبير احرام (كه ركن است) سهوا يعنى از روى فراموشكارى ترك نمايد. و گر نه آنچه را كه مأموم از روى عمد ترك ميكند امام ضامن آن نيست (پس بنا بر آنچه گذشت آنجا كه امام ضامن است مربوط به ترك غير عمدى و سهوى مأمومين است، و آنجا كه امام ضامن نماز مأمومين نيست، مربوط به ترك عمدى است- يعنى مأموم خود اسباب بطلان نماز را عمدا فراهم ساخته باشد-). و وجه ديگر اين است كه بر عهده امام نيست و يا امام ضامن نيست كه حتما نماز را بپايان برساند، چه بسا حدثى از او سر بزند پيش از آنكه نماز جماعت را بپايان ببرد، يا بخاطرش برسد كه جنب بوده، يا وضو نداشته است و مؤيّد اين مطلب حديث ذيل است:
