روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۹۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و روي عن عبد الرحمن بن ابي عبد الله انه قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

إِذَا دَخَلْتَ اَلْمَسْجِدَ وَ اَلْإِمَامُ رَاكِعٌ وَ ظَنَنْتَ أَنَّكَ إِنْ مَشَيْتَ إِلَيْهِ رَفَعَ رَأْسَهُ فَكَبِّرْ وَ اِرْكَعْ فَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ فَاسْجُدْ مَكَانَكَ فَإِذَا قَامَ فَالْحَقْ بِالصَّفِ‏ وَ إِنْ جَلَسَ فَاجْلِسْ مَكَانَكَ فَإِذَا قَامَ فَالْحَقْ بِالصَّفِّ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۹

از عبد الرّحمن بن أبى عبد اللَّه روايت كرده‏اند كه گفت: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود: هر گاه داخل مسجد شدى و امام در ركوع بود و بنظرت رسيد كه اگر بخواهى بطرف او بروى و به صفّ برسى در اين فاصله امام سر از ركوع برخواهد داشت، پس همان جا كه هستى تكبيرة الاحرام بگو و به ركوع برو و چون امام سر برداشت همان جا سجده را بجاى آر، و وقتى امام برخاست آنگاه پيش برو و به صف ملحق شو، و اگر امام نشست تو نيز همان جا بنشين و وقتى برخاست تو نيز برخيز و به صف نمازگزاران ملحق شو.