روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۸۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْمَرِيضِ وَ الْمُغْمَى عَلَيْهِ وَ الضَّعِيفِ وَ الْمَبْطُونِ وَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ وَ غَيْرِ ذَلِك

و روي عمر بن اذينه عن زراره عن ابي جعفر ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنِ اَلْمَرِيضِ كَيْفَ يَسْجُدُ فَقَالَ عَلَى خُمْرَةٍ أَوْ عَلَى مِرْوَحَةٍ أَوْ عَلَى سِوَاكٍ يُرْفَعُ إِلَيْهِ وَ هُوَ أَفْضَلُ مِنَ اَلْإِيمَاءِ إِنَّمَا كَرَّهَ مَنْ كَرَّهَ اَلسُّجُودَ عَلَى اَلْمِرْوَحَةِ مِنْ أَجْلِ اَلْأَوْثَانِ اَلَّتِي كَانَتْ تُعْبَدُ مِنْ دُونِ اَللَّهِ وَ إِنَّا لَمْ نَعْبُدْ غَيْرَ اَللَّهِ قَطُّ فَاسْجُدُوا عَلَى اَلْمِرْوَحَةِ وَ عَلَى اَلسِّوَاكِ وَ عَلَى عُودٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷

عمر بن أذينه از زراره و او از امام باقر عليه السلام روايت كرده گويد: از آن حضرت در مورد بيمار پرسيدم كه چگونه سجده كند؟ فرمود: بر سجّاده (يا بر حصير سجّاده‏اى) يا بر باد بزن، يا بر مسواك (چوبين) كه آنها را بلند كرده و بر آن سجده ميكند. و سجده بر اينها بهتر از ايماء است، و كسانى كه (از اهل تسنن) سجده بر بادبزن را مكروه ميدارند بخاطر اينكه اين عمل را شبيه بت‏پرستى ميدانند و ميگويند قرار دادن بادبزن و امثال آن پيش روى، پرستش غير خدا و بتها است، ايشان ايماء را بهتر از سجده بر سجّاده و بادبزن و مسواك يا بلند كردن و بر پيشانى گذاشتن و سجده بر آنها مى‏دانند لذا بر اينها سجده نمى‏كنند، در حالى كه غلط مى‏گويند و دچار خطا شده‏اند زيرا ما هرگز غير خدا را نمى‏پرستيم (و مقصودمان از سجده بر اينها آنست كه تذلّل و شكستگى در سجود زياده گردد، نه سجده بردن بر نفس آن وسائل كه همانند بت‏پرستى محسوب شود پس ما هيچ گاه غير خداوند متعال را عبادت نكرده و نمى‏كنيم) پس بر بادبزن و بر مسواك و بر چوب عود سجده كنيد.