روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۲۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُصَلَّى فِيهِ وَ مَا لَا يُصَلَّى فِيهِ مِنَ الثِّيَابِ وَ جَمِيعِ الْأَنْوَاع

و ساله :

عَنِ اَلرَّجُلِ هَلْ يَصْلُحُ لَهُ أَنْ يُصَلِّيَ وَ فِي فِيهِ اَلْخَرَزُ وَ اَللُّؤْلُؤُ قَالَ إِنْ كَانَ يَمْنَعُهُ مِنْ قِرَاءَتِهِ فَلاَ وَ إِنْ كَانَ لاَ يَمْنَعُهُ فَلاَ بَأْسَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۸۵

و نيز از آن حضرت سؤال كرد: آيا جايز است كه شخص نماز بخواند و در دهانش مهره يا مرواريدى باشد؟ آن حضرت فرمود: اگر اين امر او را از خواندن نماز باز دارد يا مانع صحّت قراءت او شود نه، ولى اگر مانع او نشود و بتواند كلمات را كاملا تلفّظ كند اشكالى ندارد.