روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۹۸
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَوَاقِيتِ الصَّلَاة
و روي بكر بن محمد عن ابي عبد الله ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۹۷ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۹۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲۸
بكر بن محمّد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه: شخصى از آن حضرت وقت نماز مغرب را پرسيد، آن حضرت فرمود: همانا خداوند تبارك و تعالى در كتاب خود به ابراهيم عليه السّلام ميفرمايد: فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأى كَوْكَباً قالَ هذا رَبِّي يعنى: هنگامى كه شب روشنائى روز را بر ابراهيم پوشانيد او ستارهاى (زهره) را ديد گفت: پروردگار من همين است) پس اين زمان (ديدن ستاره زهره) أوّل وقتست. و آخر وقت هنگاميست كه شفق يا سرخى پديد آمده در جانب مغرب از بين برود، و اوّل وقت نماز عشاء برطرف شدن سرخى مغرب است، و آخرت وقت آن ظلمت شديد شب است- يعنى نيمه شب-.