روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۳۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ الصَّلَاةِ عَلَى الْمَيِّت

و روي زراره و محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع انه قال :

اَلصَّلاَةُ عَلَى اَلْمُسْتَضْعَفِ وَ اَلَّذِي لاَ يُعْرَفُ مَذْهَبُهُ يُصَلِّي عَلَى‏ اَلنَّبِيِّ ص‏ وَ يَدْعُو لِلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُؤْمِنَاتِ وَ يُقَالُ اَللَّهُمَّ اِغْفِرْ لِلَّذِينَ تََابُوا وَ اِتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذََابَ اَلْجَحِيمِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۰

زراره و محمد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام روايت كرده‏اند كه آن حضرت فرمود: نماز بر مستضعف (از نظر اعتقادى) و كسى كه مذهبش معلوم نيست پس از شهادتين و تكبير دوّم ابتدا بر پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله صلوات فرستاده مى‏شود و براى مؤمنين و مؤمنات دعا مى‏شود و اين آيه را ميخوانند: «اللّهمّ اغفر للّذين تابوا و اتّبعوا سبيلك و قهم عذاب الجحيم». يعنى: بار خدايا بيامرز كسانى را كه از بديها و مذهب باطل، توبه كرده باشند و راه تو را كه مذهب حقّ است پيروى كرده باشند و ايشان را از عذاب جهنّم نگاه دار. در نماز بر كسى كه مذهبش شناخته نيست ميگويند: «اللّهمّ إنّ هذه النّفس انت احييتها و انت امتها، اللّهمّ ولّها ما تولّت، و احشرها مع من احبّت» يعنى: بار خدايا اين مخلوق را تو زنده گردانيدى و تو او را ميراندى، آنچه را كه اين شخص بدان تولّا كرده بر او والى گردان، و او را با هر كه خود دوست ميداشته محشور گردان.