روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۹۵۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، التَّكْفِينُ وَ آدَابُه

و سال ابو الجارود ابا جعفر ع :

عَنِ اَلرَّجُلِ يُتَوَفَّى أَ تُقَلَّمُ أَظَافِيرُهُ وَ يُنْتَفُ إِبْطَاهُ وَ تُحْلَقُ عَانَتُهُ إِنْ طَالَتْ بِهِ مِنَ اَلْمَرَضِ‏ فَقَالَ لاَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۴

ابو الجارود از امام باقر عليه السّلام سؤال كرد: در باره شخصى كه از دنيا ميرود آيا ناخنهاى او را ميتوان كوتاه كرد و موى زير بغل او را كند و پشت زهارش را ميتوان تراشيد در صورتى كه اينها بواسطه بيمارى طولانى منجرّ بفوت دراز و بلند شده باشد؟ آن حضرت فرمود: نه. و هر گاه زنى طفلى بياندازد كه از حيث خلقت كامل باشد غسل داده شده و حنوط مى‏شود و كفن ميگردد با سه جامه و سپس دفن مى‏شود و اگر خلقتش تمام نباشد با همان خونش بخاك سپرده شده و غسل لازم ندارد، و حدّ تمام بودن هنگامى است كه چهار ماه بر او گذشته باشد يا چهار ماهه باشد. و كفن واجب سه قطعه است: ۱- پيراهن ۲- لنگ ۳- سرتاسرى غير از عمامه و خرقه كه اين دو جزء كفن محسوب نميشود، و هر كس كه بخواهد ميتواند دو سرتاسرى ديگر زياد كند تا تعداد آنها به پنج قطعه برسد اشكالى ندارد.