روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۹۲۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْمَيِّت

و قال امير المومنين ع :

ضَمِنْتُ لِسِتَّةٍ اَلْجَنَّةَ رَجُلٌ خَرَجَ بِصَدَقَةٍ فَمَاتَ فَلَهُ‏ اَلْجَنَّةُ وَ رَجُلٌ خَرَجَ يَعُودُ مَرِيضاً فَمَاتَ فَلَهُ‏ اَلْجَنَّةُ وَ رَجُلٌ خَرَجَ مُجَاهِداً فِي سَبِيلِ اَللَّهِ فَمَاتَ فَلَهُ‏ اَلْجَنَّةُ وَ رَجُلٌ خَرَجَ حَاجّاً فَمَاتَ فَلَهُ‏ اَلْجَنَّةُ وَ رَجُلٌ خَرَجَ إِلَى اَلْجُمُعَةِ فَمَاتَ فَلَهُ‏ اَلْجَنَّةُ وَ رَجُلٌ خَرَجَ فِي جِنَازَةِ رَجُلٍ‏ مُسْلِمٍ‏ فَمَاتَ فَلَهُ‏ اَلْجَنَّةُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹۶

امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: براى شش كس من ضمانت بهشت ميكنم: مردى كه صدقه واجب يا مستحبّى را بيرون برد تا باهلش برساند و در آن حال بميرد او به بهشت رود، ديگر كسى كه براى عيادت بيمارى از خانه بيرون آيد و در راه بميرد، بر او نيز بهشت واجبست، ديگر كسى كه براى جهاد در راه خدا از خانه درآيد و وفات يابد، ديگر كسى كه بعزم حجّ خانه خدا بيرون آيد و بميرد، و آن كسى كه براى بجا آوردن نماز جمعه از خانه بيرون آيد و وفات يابد او نيز به بهشت رود، و بالأخره كسى كه براى تشييع جنازه و برگزارى دفن مسلمانى از خانه بيرون آيد و در آن حال بميرد، بهشت بر او نيز واجب ميگردد.