روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۸۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ مَا يَنْقُضُ الْوُضُوء

و روي حريز عن ابي عبد الله ع انه قال :

إِذَا كَانَ اَلرَّجُلُ يَقْطُرُ مِنْهُ اَلْبَوْلُ وَ اَلدَّمُ إِذَا كَانَ حِينَ اَلصَّلاَةِ اِتَّخَذَ كِيساً وَ جَعَلَ فِيهِ قُطْناً ثُمَّ عَلَّقَهُ عَلَيْهِ وَ أَدْخَلَ ذَكَرَهُ فِيهِ ثُمَّ صَلَّى يَجْمَعُ بَيْنَ اَلصَّلاَتَيْنِ اَلظُّهْرِ وَ اَلْعَصْرِ يُؤَخِّرُ اَلظُّهْرَ وَ يُعَجِّلُ اَلْعَصْرَ بِأَذَانٍ وَ إِقَامَتَيْنِ وَ يُؤَخِّرُ اَلْمَغْرِبَ وَ يُعَجِّلُ اَلْعِشَاءَ بِأَذَانٍ وَ إِقَامَتَيْنِ وَ يَفْعَلُ ذَلِكَ فِي اَلصُّبْحِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۴

و حريز از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: هر گاه شخصى بول يا خون از او بى‏اختيار قطره قطره مى‏آيد (و نميتواند از آن جلوگيرى كند) چون وقت نماز شد كيسه‏اى برداشته و مقدارى پنبه براى جذب رطوبت در آن ميگذارد سپس آن را بر خود مى‏آويزد و آلت خويش را در آن نهاده، سپس بنماز ميايستد أما به اين ترتيب كه نمازهاى ظهر و عصر را با هم ميخواند، يعنى نماز ظهر را عقب انداخته و نماز عصر را جلو مياندازد و با يك اذان و دو اقامه نماز را به جاى مى‏آورد، و همين طور نماز مغرب را از اوّل وقت آن عقب انداخته و نماز عشا را جلو مياندازد با يك اذان و دو اقامه، و همان كار را در مورد نماز صبح ميكند.