روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۶۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ السِّوَاك

و روي :

أَنَ‏ اَلْكَعْبَةَ شَكَتْ‏ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا تَلْقَى مِنْ أَنْفَاسِ اَلْمُشْرِكِينَ فَأَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهَا قِرِّي يَا كَعْبَةُ فَإِنِّي مُبْدِلُكِ بِهِمْ قَوْماً يَتَنَظَّفُونَ بِقُضْبَانِ اَلشَّجَرِ فَلَمَّا بَعَثَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبِيَّهُ مُحَمَّداً ص‏ نَزَلَ عَلَيْهِ‏ اَلرُّوحُ اَلْأَمِينُ جَبْرَئِيلُ ع‏ بِالسِّوَاكِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۸۴

و روايت شده: كه كعبه به خداوند عزّ و جل از آنچه كه از دم و نفسهاى نامطبوع مشركان مييافت شكايت كرد، پس خداى تعالى به كعبه وحى فرمود چشمت روشن باد اى كعبه كه من براى تو ايشان را با گروهى عوض ميكنم كه دهانهاى خود را با شاخه درختان پاكيزه ميسازند، پس هنگامى كه خداى عزّ و جل حضرت محمد (ص) را برانگيخت جبرئيل روح الامين با مسواك بر آن حضرت نازل شد. (مراد مسواكهاى اعراب است كه از شاخه نوعى از درختان است كه در آن ديار ميرويد).