روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۵۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ السِّوَاك

و قال الصادق ع :

لَمَّا دَخَلَ اَلنَّاسُ فِي اَلدِّينِ أَفْوَاجاً أَتَتْهُمُ‏ اَلْأَزْدُ أَرَقَّهَا قُلُوباً وَ أَعْذَبَهَا أَفْوَاهاً فَقِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ هَذَا أَرَقُّهَا قُلُوباً عَرَفْنَاهُ‏ فَلِمَ صَارَتْ أَعْذَبَهَا أَفْوَاهاً فَقَالَ إِنَّهَا كَانَتْ تَسْتَاكُ فِي‏ اَلْجَاهِلِيَّةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۸۱

و امام صادق عليه السلام فرمود: هنگامى كه مردم دسته دسته بدين اسلام در مى‏آمدند طايفه أزد (كه از قبائل يمن است آمدند رسول خدا فرمود:)، آمدند در حالى كه دلهايشان از ديگران رقيق‏تر و دهانهايشان خوشتر و تازه‏تر بود. پس عرض شد: اى رسول خدا اينكه دلهايشان رقيق‏تر از ديگرانست بر ايمان معلوم شد، امّا براى چه دهانهاشان خوشتر از ديگران است؟ آن حضرت فرمود: زيرا كه ايشان در زمان‏ جاهليّت نيز مسواك ميكرده‏اند.