روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۴۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ السِّوَاك

قال رسول الله ص :

مَا زَالَ‏ جَبْرَئِيلُ ع‏ يُوصِينِي بِالسِّوَاكِ حَتَّى خَشِيتُ أَنْ أُحْفِيَ أَوْ أَدْرَدَ وَ مَا زَالَ يُوصِينِي بِالْجَارِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنَّهُ سَيُوَرِّثُهُ وَ مَا زَالَ يُوصِينِي بِالْمَمْلُوكِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنَّهُ سَيَضْرِبُ لَهُ أَجَلاً يُعْتَقُ فِيهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۸۰

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: پيوسته جبرئيل مرا بمسواك كردن سفارش مينمود تا جايى كه از شدّت مسواك ترسيدم كه در دهانم دندان نماند (يا دندانهايم را بريزم) و آنقدر نسبت به همسايه سفارش نمود تا جايى كه گمان كردم كه عاقبت براى همسايه ارث قرار خواهد داد، و چندان بغلام و كنيز سفارش فرمود تا آنجا كه گمانم آن شد كه عاقبت مدّتى را معيّن خواهد كرد كه پس از آن مدّت آزاد خواهند شد. و در خبر ديگر آمده: و آنقدر جبرئيل پياپى نسبت به زن و همسايه سفارش كرد كه پنداشتم طلاق او روا نيست.