روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۱۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ صِفَةِ وُضُوءِ رَسُولِ اللَّهِ ص

و قد روي :

أَنَّ اَلْوُضُوءَ حَدٌّ مِنْ حُدُودِ اَللَّهِ لِيَعْلَمَ اَللَّهُ مَنْ يُطِيعُهُ وَ مَنْ‏ يَعْصِيهِ وَ أَنَّ اَلْمُؤْمِنَ لاَ يُنَجِّسُهُ شَيْ‏ءٌ وَ إِنَّمَا يَكْفِيهِ مِثْلُ اَلدَّهْنِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۶

و روايت شده است: كه وضو حدّى و حكمى از احكام خداوند است تا (در مقام آزمودن) خداوند بداند چه كسى او را اطاعت ميكند و چه كسى عصيان او مينمايد، و به تحقيق مؤمن را هيچ چيز نجس نميسازد و تنها مثل روغن او را كفايت ميكند (يعنى براى غسل و وضو مثل روغن مالى كه از اسراف خوددارى گردد).