روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۰۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ ارْتِيَادِ الْمَكَانِ لِلْحَدَثِ وَ السُّنَّةِ فِي دُخُولِهِ وَ الْآدَابِ فِيهِ إِلَى الْخُرُوجِ مِنْه

و روي :

أَنَ‏ أَبَا اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا ع كَانَ يَسْتَيْقِظُ مِنْ نَوْمِهِ فَيَتَوَضَّأُ وَ لاَ يَسْتَنْجِي وَ قَالَ كَالْمُتَعَجِّبِ مِنْ رَجُلٍ سَمَّاهُ بَلَغَنِي أَنَّهُ إِذَا خَرَجَتْ مِنْهُ رِيحٌ اِسْتَنْجَى

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۰

و روايت شده است: حضرت رضا عليه السلام از خواب كه بيدار ميشد وضو ميساخت و استنجا نمى‏نمود، و همچون شخص شگفت زده از مردى نام ميبرد و ميفرمود: بمن خبر رسيده كه اين شخص هنگامى كه بادى از او خارج مى‏شود استنجا ميكند.