روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۸۶

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عنه عن احمد بن محمد عن جعفر بن يحيي الخزاعي عن الحسين بن الحسن عن عاصم بن يونس عن رجل عن ابي عبد الله ع قال :

قَالَ لِرَجُلٍ بِأَيِّ شَيْ‏ءٍ تُعَالِجُونَ مَحْمُومَكُمْ إِذَا حُمَّ قَالَ أَصْلَحَكَ اَللَّهُ بِهَذِهِ اَلْأَدْوِيَةِ اَلْمُرَّةِ بَسْفَايَجٍ وَ اَلْغَافِثِ وَ مَا أَشْبَهَهُ فَقَالَ سُبْحَانَ اَللَّهِ اَلَّذِي يَقْدِرُ أَنْ يُبْرِئَ بِالْمُرِّ يَقْدِرُ أَنْ يُبْرِئَ بِالْحُلْوِ ثُمَّ قَالَ إِذَا حُمَّ أَحَدُكُمْ فَلْيَأْخُذْ إِنَاءً نَظِيفاً فَيَجْعَلَ فِيهِ سُكَّرَةً وَ نِصْفاً ثُمَّ يَقْرَأَ عَلَيْهِ مَا حَضَرَ مِنَ‏ اَلْقُرْآنِ‏ ثُمَّ يَضَعَهَا تَحْتَ اَلنُّجُومِ وَ يَجْعَلَ عَلَيْهَا حَدِيدَةً فَإِذَا كَانَ فِي اَلْغَدَاةِ صَبَّ عَلَيْهَا اَلْمَاءَ وَ مَرَسَهُ بِيَدِهِ ثُمَّ شَرِبَهُ فَإِذَا كَانَتِ اَللَّيْلَةُ اَلثَّانِيَةُ زَادَهُ سُكَّرَةً أُخْرَى فَصَارَتْ سُكَّرَتَيْنِ‏ وَ نِصْفاً فَإِذَا كَانَتِ اَللَّيْلَةُ اَلثَّالِثَةُ زَادَهُ سُكَّرَةً أُخْرَى فَصَارَتْ ثَلاَثَ سُكَّرَاتٍ وَ نِصْفاً

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۸۱

مردى گويد: امام صادق عليه السّلام بمردى فرمود: كسانى كه از شما به تب دچار ميشوند چگونه درمان ميكنيد؟ آن شخص گفت: خدا كارت را اصلاح كند ما بوسيله همين دواهاى تلخ درمان ميكنيم، با سفايج و غافت و امثال اينها (سفايج را گفته‏اند داروئى است معروف كه مسهل سوداء است، ولى اين حقير در جايى نديده‏ام كه نام آن ذكر شده باشد، و غافت- بتاء مثناة- چنانچه در تحفه حكيم مؤمن مذكور است: شكوفه گياهى است كبود مايل به بنفش و طولانى و تلخ و برگش دراز و عريض و زغب دار و از وسط برگها شاخ مجوف خشونت دار ميرويد ...) حضرت فرمود: سبحان اللَّه! آن خدائى كه قادر است بداروى تلخ شفا بخشد ميتواند بوسيله چيز شيرين هم بهبودى عنايت كند، سپس فرمود: هر گاه يكى از شماها تب كرد ظرف تميزى تهيه كند، و يك حبه و نصف شكر در آن بريزد، آنگاه هر مقدار قرآن بلد است (و در ذهن دارد) بر آن بخواند، سپس آن را زير آسمان بگذارد و يك چيز آهنى روى آن نهد و چون صبح شد آب روى آن بريزد و با دست آن را در آب حل كند و بياشامد، و چون شب دوم شد يك حبه ديگر بر آن بيفزايد كه دو حبه و نيم مى‏شود و چون شب سوم شد حبه ديگرى از شكر بر آن بيفزايد كه سه حبه و نصفى مى‏شود.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۱۱

مردى مى‏گويد: امام صادق عليه السّلام به مردى فرمود: هر گاه كسى از شما به تب گرفتار آيد چگونه او را معالجه مى‏كنيد؟ او گفت: خدا امورت را سامان بخشد، ما با همين داروهاى تلخ درمان مى‏كنيم با سفايج و غافث و امثال آن. حضرت فرمود: سبحان اللَّه!خدايى كه مى‏تواند شما را با داروى تلخ بهبود بخشد مى‏تواند با داروى شيرين نيز بهبودى ارمغانتان كند. سپس فرمود: هر گاه يكى از شما تب كرد ظرف تميزى بياورد و يك و نيم حبّه قند در آن بيندازد آن گاه هر مقدار از قرآن كه در خاطر دارد بر آن بخواند، سپس آن را در هواى آزاد بنهد و شيئى آهنى روى آن بگذارد، و چون صبح رسيد روى آن آب بريزد و با دست آن را در آب حل كند و بياشامد، و چون شب دوم رسيد حبّه‏اى ديگر بر آن بيفزايد كه در مجموع دو و نيم حبّه مى‏شود، و چون سومين شب فرا رسيد حبّه‏اى ديگر بر آن اضافه كند كه مجموعا سه و نيم حبّه مى‏شود.