روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۳۸

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد و علي بن ابراهيم عن ابيه جميعا عن ابن محبوب عن هشام بن سالم قال سمعت ابا عبد الله ع يقول لحمران بن اعين :

يَا حُمْرَانُ‏ اُنْظُرْ إِلَى مَنْ هُوَ دُونَكَ فِي اَلْمَقْدُرَةِ وَ لاَ تَنْظُرْ إِلَى مَنْ هُوَ فَوْقَكَ فِي اَلْمَقْدُرَةِ فَإِنَّ ذَلِكَ أَقْنَعُ لَكَ بِمَا قُسِمَ لَكَ وَ أَحْرَى أَنْ تَسْتَوْجِبَ اَلزِّيَادَةَ مِنْ رَبِّكَ وَ اِعْلَمْ أَنَّ اَلْعَمَلَ اَلدَّائِمَ اَلْقَلِيلَ عَلَى اَلْيَقِينِ أَفْضَلُ عِنْدَ اَللَّهِ جَلَّ ذِكْرُهُ مِنَ اَلْعَمَلِ اَلْكَثِيرِ عَلَى غَيْرِ يَقِينٍ وَ اِعْلَمْ أَنَّهُ لاَ وَرَعَ أَنْفَعُ مِنْ تَجَنُّبِ مَحَارِمِ اَللَّهِ وَ اَلْكَفِّ عَنْ أَذَى اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اِغْتِيَابِهِمْ وَ لاَ عَيْشَ أَهْنَأُ مِنْ حُسْنِ اَلْخُلُقِ وَ لاَ مَالَ أَنْفَعُ مِنَ اَلْقُنُوعِ بِالْيَسِيرِ اَلْمُجْزِي وَ لاَ جَهْلَ أَضَرُّ مِنَ اَلْعُجْبِ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۵۳

هشام بن سالم گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه بحمران بن اعين ميفرمود: اى حمران به آنكه در نيرو و قدرت پائين‏تر از تو است بنگر، و بدان كس كه قدرتش بيش از تو است نگاه مكن، زيرا كه اين طريقه قانع‏كننده‏تر است براى تو بدان چه روزيت شده، و شايسته است كه تو را مستحق نعمت بيشترى از طرف پروردگارت گرداند، و بدان كه كردار پايدار اندك همراه با يقين بهتر است در پيشگاه خداى جل ذكره از كردار بسيار بدون يقين. و بدان كه هيچ نوع پارسائى سودمندتر از اجتناب كردن از محرمات خداوند و خوددارى كردن از آزار مردمان باايمان و غيبت كردن آنان نيست، و هيچ زندگانى گواراتر از خوش خلقى نيست، و هيچ‏ مالى سودمندتر از قناعت كردن بهمان مال اندكى كه كفايت از زندگى كند نيست، و هيچ نادانى زيان‏بخش‏تر از خودبينى نيست.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۸۸

هشام بن سالم مى‏گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه به حمران بن اعين مى‏فرمود: اى حمران! به كسى بنگر كه در قدرت، دون توست، و به كسى منگر كه در قدرت، فوق توست كه اين شيوه براى تو در آنچه روزيت شده قانع‏كننده‏تر است و شايسته است كه تو را سزاوار نعمت بيشترى از سوى پروردگارت گرداند، و بدان كه عمل اندك پيوسته همراه با يقين نزد خداوند والانام برتر است از عمل فراوان بدور از يقين.و بدان كه هيچ گونه پارسايى فايده‏مندتر از دورى كردن از محرّمات الهى و دست شستن از آزار مؤمنان و غيبت كردن ايشان نيست، و هيچ زندگانى‏اى گواراتر از خوش اخلاقى نيست، و هيچ مالى سودمندتر از قناعت‏ورزى در همان مال اندك نيست كه كفايت زندگى مى‏كند، و هيچ جهلى زيانبارتر از خود محورى نباشد.