روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۱۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن ابيه عن ابراهيم بن محمد الاشعري عن ابي يحيي الحناط عن عبد الله بن ابي يعفور قال :

شَكَوْتُ إِلَى‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ مَا أَلْقَى مِنَ اَلْأَوْجَاعِ وَ كَانَ مِسْقَاماً فَقَالَ لِي يَا عَبْدَ اَللَّهِ‏ لَوْ يَعْلَمُ اَلْمُؤْمِنُ مَا لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ فِي اَلْمَصَائِبِ‏ لَتَمَنَّى أَنَّهُ قُرِّضَ‏ بِالْمَقَارِيضِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۸۷

از عبد اللَّه بن ابى يعفور، گويد: من از دردها كه مى‏كشيدم، به امام صادق (ع) شَكوَت كردم- او مرد پر دردى بود- در پاسخ فرمود: اى عبد اللَّه! اگر مؤمن مى‏دانست در مصيبت چه اجرى دارد، هر آينه آرزو مى‏كرد كه با مقراض تيكه تيكه شود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۵۴

عبد اللَّه بن ابى يعفور- كه هميشه بيمار بود- گويد: از دردهائى كه بمن ميرسيد بامام صادق عليه السّلام شكايت كردم، حضرت بمن فرمود: اى عبد اللَّه اگر مؤمن پاداشى را كه براى مصيبتها دارد بداند، آرزو ميكند كه او را با مقراضها تكه تكه كنند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۲۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از پدرش، از ابراهيم بن محمد اشعرى، از ابويحيى حنّاط، از عبداللَّه بن ابى‏يعفور كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام شكايت كردم از آن‏چه به من مى‏رسيد از دردها- و ابن‏ابى‏يعفور بسيار بيمار مى‏شد-. عبداللَّه مى‏گويد كه: پس حضرت به من فرمود: «اى عبداللَّه! اگر مؤمن مى‏دانست كه او را چه اجر است در مصيبت‏ها، هر آينه آرزو مى‏كرد كه به مقراض‏ها چيده شود» (كه گوشت بدنش را به گازهاى «۱» جامه بچينند). __________________________________________________

(۱). گاز همان گازانبر است و گاز جامه يعنى قيچى برش پارچه.