روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۹۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن حماد عن ربعي عن زراره عن ابي جعفر ع قال :

اَلتَّقِيَّةُ فِي كُلِّ ضَرُورَةٍ وَ صَاحِبُهَا أَعْلَمُ بِهَا حِينَ تَنْزِلُ بِهِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۴۹

از امام صادق (ع) فرمود: تقيّه در هر بى‏چارگى است و خود گرفتار بدان داناتر است به آن هنگامى كه براى او رخ دهد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۱۱

امام باقر عليه السّلام فرمود: تقيه هنگام هر بيچارگى است، و تقيه‏كننده خود داناتر بآنست زمانى كه برايش پيش مى‏آيد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۴۷

على بن ابراهيم، از پدرش، از حمّاد، از ربعى، از زراره، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «تقيّه در هر ضرورتى هست، و صاحب ضرورت به آن داناتر است در هنگامى كه بر او فرود مى‏آيد».