روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۴۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عثمان بن عيسي عن عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع انه كان يقول :

مَنْ كَسَا مُؤْمِناً ثَوْباً مِنْ عُرْيٍ كَسَاهُ اَللَّهُ مِنْ إِسْتَبْرَقِ‏ اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ كَسَا مُؤْمِناً ثَوْباً مِنْ غِنًى لَمْ يَزَلْ فِي سِتْرٍ مِنَ اَللَّهِ مَا بَقِيَ مِنَ اَلثَّوْبِ خِرْقَةٌ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۱۱

از امام صادق (ع) كه مى‏فرمود: هر كه به مؤمنى جامه‏اى براى برهنه بودن او بپوشاند، خدا به او از استبرق بهشت بپوشاند و هر كه به مؤمن توانگرى جامه‏اى بپوشاند، تا از آن جامه پاره‏اى مانده، در حفظ خدا باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۹۳

امام صادق عليه السّلام ميفرمود: هر كه مؤمنى را بوسيله جامه‏ئى از برهنگى بپوشاند، خدايش از استبرق بهشتى پوشاند و هر كه بمؤمن مالدارى جامه‏ئى پوشاند، تا پاره‏ئى از آن باقى باشد، در پرده خدا باشد (يعنى گناهانش را بپوشاند يا از عقوبت و رسوائى دنيايش برهاند).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۱۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از عثمان بن عيسى، از عبداللَّه بن سنان، از امام جعفر صادق عليه السلام كه آن حضرت مكرّر مى‏فرمود كه: «هر كه مؤمنى را جامه‏اى بپوشاند بعد از برهنگى، خدا او را جامه‏اى از استبرق بهشت بپوشاند (و استبرق، ديباى سبز است يا ديباى محكم بافته با درخشندگى) و هر كه مؤمنى را جامه‏اى بپوشاند از بى‏نيازى (يعنى با وجود آنكه به سبب غنا و بى‏نيازى احتياج به آن نداشته باشد) پيوسته در سرّى از جانب خدا باشد مادامى كه از آن جامه پاره‏اى باقى مانده باشد».