روایت:الکافی جلد ۲ ش ۴۴۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

و بهذا الاسناد عن المنقري عن سفيان بن عيينه قال سمعت ابا عبد الله ع و هو يقول :

كُلُّ قَلْبٍ فِيهِ شَكٌّ أَوْ شِرْكٌ فَهُوَ سَاقِطٌ وَ إِنَّمَا أَرَادُوا بِالزُّهْدِ فِي اَلدُّنْيَا لِتَفْرُغَ قُلُوبُهُمْ لِلْآخِرَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۸۷

از سفيان بن عيينه، گويد: شنيدم امام صادق (ع) را و او مى‏فرمود: هر دلى در آن شك يا شرك باشد، ساقط است، همانا مقصودشان به زهد در دنيا براى اين است كه دلهاشان براى آخرت آماده و فارغ باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۹۵

امام صادق عليه السلام ميفرمود: هر دلى كه شكى يا شركى داشته باشد، ساقط و بى‏ارزش است و آنها (پيغمبر و اولياء خدا) زهد نسبت بدنيا را خواستند تا دلشان براى آخرت فارغ باشد (زيرا محبت دنيا و آخرت در يك دل جمع نشود).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۳۵

و به همين اسناد، از منقرى، از سفيان بن عيينه روايت است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام و آن حضرت مى‏فرمود كه: «هر دلى كه شك يا شرك در آن باشد، ساقط و افتاده است. و جز اين نيست كه به زهد اين را اراده كردند، كه دل‏هاى ايشان فارغ باشد از براى امور آخرت».