روایت:الکافی جلد ۲ ش ۳۸۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن ابن ابي نجران عن ابي جميله عمن ذكره عن ابي عبد الله ع قال :

مَا مِنْ يَوْمٍ إِلاَّ وَ كُلُّ عُضْوٍ مِنْ أَعْضَاءِ اَلْجَسَدِ يُكَفِّرُ اَللِّسَانَ‏ يَقُولُ نَشَدْتُكَ اَللَّهَ‏ أَنْ نُعَذَّبَ‏ فِيكَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۴۹

فرمود: روزى نباشد جز آنكه هر عضوى از اعضاى تن در برابر زبان كرنش كند و مى‏گويد: تو را به خدا مبادا من براى تو عذاب كشم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۷۶

امام صادق عليه السّلام فرمود: روزى نيست جز آنكه هر عضوى از اعضاء تن در برابر زبان‏ فروتنى كنند و بگويند: ترا بخدا مبادا بسبب تو عذاب بينيم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۰۵

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از اسماعيل بن زياد، از ابن‏ابى‏نجران، از ابوجميله، از آنكه او را ذكر كرده، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «هيچ روزى نمى‏آيد، مگر آنكه هر عضوى از اعضاى تن از براى زبان سر فرود مى‏آورد و كرنش مى‏كند؛ يعنى آن را تعظيم مى‏نمايد و خوارى و فروتنى به ظهور مى‏رساند، و مى‏گويد: تو را به خدا سوگند مى‏دهم كه مبادا ما به سبب تو معذّب شويم- يعنى چيزى نگويى كه موجب عذاب ما باشد-».