روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۱۰۸

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم

علي بن ابراهيم عن ابيه و محمد بن القاسم عن محمد بن سليمان عن داود عن حفص بن غياث عن ابي عبد الله ع قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ شَهْرُ رَمَضََانَ‏ اَلَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ‏ اَلْقُرْآنُ‏ وَ إِنَّمَا أُنْزِلَ فِي عِشْرِينَ سَنَةً بَيْنَ أَوَّلِهِ وَ آخِرِهِ فَقَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ نَزَلَ‏ اَلْقُرْآنُ‏ جُمْلَةً وَاحِدَةً فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ إِلَى‏ اَلْبَيْتِ اَلْمَعْمُورِ ثُمَّ نَزَلَ فِي طُولِ عِشْرِينَ سَنَةً ثُمَّ قَالَ قَالَ‏ اَلنَّبِيُّ ص‏ نَزَلَتْ‏ صُحُفُ‏ إِبْرَاهِيمَ‏ فِي‏ أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ وَ أُنْزِلَتِ‏ اَلتَّوْرَاةُ لِسِتٍّ مَضَيْنَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ وَ أُنْزِلَ‏ اَلْإِنْجِيلُ‏ لِثَلاَثَ عَشْرَةَ لَيْلَةً خَلَتْ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ وَ أُنْزِلَ‏ اَلزَّبُورُ لِثَمَانِيَةَ عَشَرَ خَلَوْنَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ وَ أُنْزِلَ‏ اَلْقُرْآنُ‏ فِي‏ ثَلاَثٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۶۷

از حفص بن غياث، از امام صادق (ع) گويد: پرسيدم از او تفسير قول خدا عز و جل را (۱۸۵ سوره بقره): «ماه رمضان است كه قرآن در آن نازل شده است» با اينكه قرآن از اول تا آخر در ظرف بيست سال نازل شده؟ امام صادق (ع) فرمود: قرآن يك جا در ماه رمضان به بيت المعمور نازل شد و سپس در مدت بيست سال قسمت قسمت نازل شد، سپس فرمود: پيغمبر (ص) فرموده: صحف ابراهيم در اول شب ماه رمضان نازل شده و تورات شب ششم ماه رمضان و انجيل شب سيزدهم ماه رمضان نازل شده و زبور در شب هيجدهم ماه رمضان نازل شده است و قرآن در شب بيست و سوم ماه رمضان نازل شده.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۳۷

حفص بن غياث گويد: از حضرت صادق عليه السّلام در باره گفتار خداى عز و جل پرسيدم (كه فرمايد: «ماه رمضان كه فرود شد در آن قرآن» سوره بقره آيه ۱۸۵) با اينكه قرآن از اول تا آخر در ظرف مدت بيست سال نازل شده؟ حضرت صادق عليه السّلام فرمود: همه قرآن يك جا در ماه رمضان ببيت المعمور نازل شده، سپس در طول بيست سال تدريجا نازل شد، سپس: پيغمبر (ص) فرمود: صحف ابراهيم در شب اول ماه رمضان نازل شده، و تورات در شب ششم ماه رمضان نازل شد، و انجيل در شب سيزدهم نازل شد، و زبور در شب هيجدهم ماه رمضان و قرآن در بيست و سوم ماه رمضان نازل شده است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۷۳

على بن ابراهيم روايت كرده است، از پدرش و محمد بن قاسم، از محمد بن سليمان، از داود، از حفص بن غياث، از امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت: آن حضرت عليه السلام را سؤال كردم از قول خداى عز و جل: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ» «۲»، كه ترجمه‏اش اين است كه: «ماه مبارك رمضان كه قرآن فرو فرستاده شد در آن». و عرض كردم: جز اين نيست كه فرو فرستاده شد در بيست سال، كه اين زمان فاصله شد در ميانه اوّل و آخر آن. حضرت صادق عليه السلام در جواب فرمود كه: «قرآن در ماه مبارك رمضان يكبار به سوى بيت المعمور فرود آمد. بعد از آن، در طول بيست سال به زمين فرود آمد». بعد از آن، فرمود كه: «پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود كه: صحف ابراهيم در شب اوّل از ماه مبارك رمضان فرود آمد، و تورات در وقتى كه شش شب از ماه مبارك رمضان گذشته بود نازل شد، و انجيل در وقتى كه سيزده شب از ماه مبارك رمضان رفته بود نازل شد، و زبور در وقتى كه ده شب از ماه مبارك رمضان رفته بود نازل گرديد، و قرآن در شب بيست و سيم از ماه مبارك رمضان شرف نزول بخشيد». __________________________________________________

(۲). بقره، ۱۸۵.