روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۲۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن صالح بن السندي عن جعفر بن بشير عن عبد الله بن بكير عن شهاب بن عبد ربه قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

إِذَا تَغَيَّرَتِ اَلشَّمْسُ فَاذْكُرِ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنْ كُنْتَ مَعَ قَوْمٍ يَشْغَلُونَكَ فَقُمْ وَ اُدْعُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۷۵

از شهاب بن عبد ربه گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: هر گاه آفتاب بگردد (بر آيد يا به زوال رسد يا غروب كند) ذكر خدا عز و جل كن و اگر با مردمى باشى كه تو را باز مى‏دارند از نزد آنان برخيز و دعا كن.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۹۳

شهاب بن عبد ربه گويد: شنيدم از حضرت صادق عليه السلام كه ميفرمود: هنگامى كه خورشيد گشت (و غروب آفتاب نزديك شد) پس ذكر خداى عز و جل كن و اگر با مردمى هستى كه تو را از ذكر خدا باز دارند پس از نزد آنان برخيز و دعا كن.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۲۱

على بن ابراهيم، از پدرش، از صالح بن سندى، از جعفر بن بشير، از عبداللَّه بن بكير، از شهاب بن عبد ربّه روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «چون آفتاب متغيّر شود و رنگش بگردد، خداى عز و جل را ذكر كنيد، و اگر با گروهى باشى كه تو را مشغول كنند، برخيز و دعا كن».