روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۰۱

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۳۲ توسط Move page script (بحث | مشارکت‌ها) (Move page script صفحهٔ الکافی جلد ۲ ش ۱۸۰۱ را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۰۱ منتقل کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن عمرو بن عثمان و علي بن ابراهيم عن ابيه جميعا عن عبد الله بن المغيره عن ابن مسكان عن ابي بصير ليث المرادي عن عبد الكريم بن عتبه عن ابي عبد الله ع قال سمعته يقول :


الکافی جلد ۲ ش ۱۸۰۰ حدیث الکافی جلد ۲ ش ۱۸۰۲
روایت شده از : امام جعفر صادق عليه السلام
کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۲
بخش : كتاب الدعاء
عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) در کتاب الكافي جلد ۲ كِتَابُ الدُّعَاء‏ بَابُ مَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ عَشْرا
موضوعات :

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۵۷

از عبد الكريم بن عتبة كه از امام صادق (ع) شنيدم مى‏فرمود: هر كه پيش از بر آمدن خورشيد و هم پيش از غروب خورشيد ده بار بگويد: «نيست شايسته پرستشى جز خدا، يگانه است، شريك ندارد، از آن او است ملك و از آن او است سپاس، زنده كند و بميراند و بميراند و زنده كند و او است زنده‏اى كه نميرد، به دست او است هر خير و او است بر هر چه توانا» كفّاره گناهان آن روزش گردد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۸۵

عبد الكريم بن عتبه گويد: از حضرت صادق عليه السلام شنيدم كه ميفرمود: هر كه پيش از زدن آفتاب و هم پيش غروب آفتاب ده بار بگويد: « لا اله الا اللَّه وحده لا شريك له، له الملك و له الحمد يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لا يموت بيده الخير و هو على كل شى‏ء قدير» كفاره گناهان آن روزش گردد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۰۹

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از عمرو بن عثمان و على بن ابراهيم، از پدرش، هر دو، از عبداللَّه بن مغيره، از ابن‏مسكان، از ابوبصير ليث مرادى، از عبدالكريم بن عتبه، از امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت: شنيدم از آن حضرت كه مى‏فرمود: «هر كه پيش از آنكه آفتاب طالع شود و پيش از غروب آن، ده مرتبه بگويد كه: لا الهَ الَّا اللَّهُ وَحْدَهُ … وَهُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ؛ «نيست خدايى، مگر خدا، در حالى كه تنها است؛ نيست انبازى برايش. او را است پادشاهى و او را است ستايش. زنده مى‏كند و مى‏ميراند و مى‏ميراند و زنده مى‏كند و او است زنده كه نمى‏ميرد. به دست او است خوبى و او بر هر چيزى توانا است»، كفّاره‏اى باشد از براى گناهانش در آن روز».


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)