روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۵۴
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
علي بن ابراهيم عن ابيه عن علي بن حسان عن بعض اصحابه عن ابي عبد الله ع قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۷۵۳ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۷۵۵ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۱۵
يكى از اصحاب امام صادق (ع) فرمود: هر دعائى كه پيش از آن حمد خدا نباشد نيمه است و پى بريده است، حمد خدا بايد و سپس ستايش او، من گفتم: نمىدانم چه اندازه از تحميد و تمجيد بس است؟ فرمود: مىگويد: بار خدايا! توئى آغاز و پيش از تو چيزى نيست، و توئى انجام و پس از تو چيزى نيست، توئى آشكارا و فرازتر از تو چيزى نيست، و توئى نهان و در برابر تو چيزى نه، و توئى عزيز و حكمتدار.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۶۵
برخى از ياران على بن حسان از حضرت صادق عليه السلام حديث كند كه فرمود: هر دعائى كه پيش از آن حمد و ستايش (خداوند) نباشد آن ناتمام و پى بريده است، حمد بايد و سپس ثناءگوئى او، عرضكردم: من نميدانم چه اندازه از تحميد و تمجيد كفايت كند؟ فرمود: ميگويد: «اللهم انت الاول فليس قبلك شىء، و انت الآخر فليس بعدك شىء، و انت الظاهر فليس فوقك شىء، و انت الباطن فليس دونك شىء، و انت العزيز الحكيم»
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۷۷
على بن ابراهيم، از پدرش، از على بن حسّان، از بعضى از اصحابش، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر دعايى كه پيش از آن يا در آن تمجيد يا تحميدى نباشد، آن دعا دمبريده و ناتمام است. و جز اين نيست كه تمجيد يا تحميد است، و بعد از آن ثنا». عرض كردم كه: نمىدانم كه از تحميد و تمجيد، چه چيز مُجزى [كافى] است؟ فرمود كه: «مىگويى: اللَّهُمَّ أَنْتَ الْاوَّلُ … وَأَنْتَ الْعَزيزُ الحَكيمُ: خداوندا! تويى اوّل، پس نيست پيش از تو چيزى و تويى آخر، پس نيست بعد از تو چيزى و تويى هويدا، پس نيست زبر تو چيزى و تويى داناى نهان، پس نيست نزديكتر از تو چيزى و تويى ارجمند درستكردار».
