روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۴۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابي سعيد القماط عن المفضل قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ جُعِلْتُ فِدَاكَ عَلِّمْنِي دُعَاءً جَامِعاً فَقَالَ لِيَ اِحْمَدِ اَللَّهَ فَإِنَّهُ لاَ يَبْقَى أَحَدٌ يُصَلِّي إِلاَّ دَعَا لَكَ يَقُولُ سَمِعَ اَللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۱۳

از مفضل، گويد: به امام صادق (ع) گفتم: قربانت دعاء جامعى به من بياموز، به من فرمود: خدا را سپاس گذار زيرا هيچ نمازگزارى نماند جز اينكه برايت دعا كند، مى‏گويد: خدايا بشنو سخن كسى كه تو را سپاس گذارد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۶۳

مفضل گويد: بامام صادق عليه السلام عرضكردم: قربانت گردم دعاء جامعى (يعنى تمام و كاملى) بمن بياموز، فرمود: خدا را ستايش كن زيرا هيچ نمازگزارى نيست جز اينكه (آن زمان) براى تو دعا كند (زيرا هر نمازگزارى در نماز) ميگويد: (سمع اللَّه لمن حمده يعنى): خدايا بشنو سخن كسى كه تو را ستايش كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۷۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از ابوسعيد قمّاط، از مفضّل روايت كرده است كه گفت: به امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: فداى تو گردم! دعاى جامعى را به من تعليم كن. به من فرمود كه: «خدا را حمد كن؛ زيرا كه كسى نمى‏ماند كه نماز كند، مگر آنكه از برايت دعا مى‏كند، مى‏گويد كه: سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ؛ يعنى: «شنيد خدا و مستجاب فرمود دعاى كسى را كه او را ستود».