روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۷۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن صفوان بن يحيي عن الحارث بن المغيره قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

إِيَّاكُمْ إِذَا أَرَادَ أَحَدُكُمْ أَنْ يَسْأَلَ مِنْ رَبِّهِ‏ شَيْئاً مِنْ حَوَائِجِ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ حَتَّى‏ يَبْدَأَ بِالثَّنَاءِ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلْمَدْحِ لَهُ وَ اَلصَّلاَةِ عَلَى‏ اَلنَّبِيِّ ص‏ ثُمَّ يَسْأَلَ اَللَّهَ حَوَائِجَهُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۶۱

از حارث بن مغيره، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: مبادا چون يكى از شماها خواهد از پروردگار خود حاجتى براى دنيا و آخرت بخواهد بدان مبادرت كند تا آغاز سخن كند به ستايش و مدح خدا و طلب رحمت بر پيغمبر (ص) و سپس حوائجش را بخواهد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۳۶

حارث بن مغيره گويد: شنيدم حضرت صادق عليه السلام ميفرمود: مبادا چون يكى از شما بخواهد از پروردگار خويش چيزى از حاجات دنيا و آخرت مسألت كند بدان مبادرت ورزد تا بستايش او و صلوات بر پيغمبر (ص) سخن خود را آغاز كند، و سپس حاجات خود را بخواهد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۳۵

ابوعلى اشعرى، از محمد بن عبدالجبّار، از صفوان بن يحيى، از حارث بن مغيره روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «بپرهيزيد، چون يكى از شما خواسته باشد كه چيزى از حاجت‏هاى دنيا و آخرت را از پروردگار خويش سؤال كند، تا آنكه آغاز كند به ثناى بر خداى- تعالى- و مدح آن جناب، و صلوات بر پيغمبر صلى الله عليه و آله. بعد از آن، حاجت‏هاى خود را سؤال مى‏كند».