روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۴۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عنه عن احمد بن محمد بن عيسي عن الحجال عن حسان عن ابي الصباح عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ كَرِهَ إِلْحَاحَ اَلنَّاسِ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ فِي اَلْمَسْأَلَةِ وَ أَحَبَّ ذَلِكَ لِنَفْسِهِ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُحِبُّ أَنْ يُسْأَلَ وَ يُطْلَبَ مَا عِنْدَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۱

امام صادق (ع) فرمود: خدا بد دارد كه بنده‏ها بر يك ديگر در انجام حاجت اصرار ورزند و اصرار را نسبت به خودش دوست دارد، خدا عز و جل دوست مى‏دارد كه از او درخواست شود و آنچه نزد او است خواهش شود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۲۴

حضرت صادق عليه السلام فرمود: همانا خداى عز و جل خوش ندارد كه مردم در انجام حاجت بهمديگر اصرار كنند ولى براى خودش آن را دوست دارد، خداى عز و جل دوست دارد كه از او درخواست شود و آنچه نزد او است خواهش شود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۱۷

از او، از احمد بن محمد بن عيسى، از حجّال، از حسّان، از ابوالصّبّاح، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «به درستى كه خداى- تعالى- الحاح كردن مردم را بر يكديگر ناخوش مى‏دارد در سؤال كردن، و اين را از براى خود دوست داشته. به درستى كه خدا دوست مى‏دارد كه از او سؤال شود و طلب كنند، آن‏چه را كه در نزد او است».