روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۳۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عنه عن ابيه عن عبيد الله بن يحيي عن رجل عن عبد الحميد بن غواص الطايي عن محمد بن مسلم عن ابي عبد الله ع قال كان جدي يقول :

تَقَدَّمُوا فِي اَلدُّعَاءِ فَإِنَّ اَلْعَبْدَ إِذَا كَانَ دَعَّاءً فَنَزَلَ بِهِ اَلْبَلاَءُ فَدَعَا قِيلَ صَوْتٌ مَعْرُوفٌ وَ إِذَا لَمْ يَكُنْ دَعَّاءً فَنَزَلَ بِهِ بَلاَءٌ فَدَعَا قِيلَ أَيْنَ كُنْتَ قَبْلَ اَلْيَوْمِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۳۳

از امام صادق (ع) كه جدّم مى‏فرمود: به دعا پيشدستى كنيد (يعنى تا گرفتار نشديد دعا كنيد) زيرا هر گاه بنده‏اى بسيار دعا كند و بلائى به او رسد و دعا كند، گفته شود: آواز معروفى است، و هر گاه پر دعا نكند و بلائى به او رسد و براى رفع آن دعا كند، گفته شود: تا امروز كجا بودى؟

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۲۰

محمد بن مسلم گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: جدم مى‏فرمود: در دعا پيش دستى كنيد (و پيش از آنكه گرفتار شويد دعا كنيد) زيرا چون بنده‏اى بسيار دعا كند و بلائى باو رسد و دنبالش دعا كند گفته شود: آوازى آشنا است، و چون بسيار دعا نكند (و پر دعا نباشد) و بلائى باو رسد و دنبالش دعا كند بدو گفته شود: تا بامروز كجا بودى؟.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۱۳

از او، از پدرش، از عبداللَّه بن يحيى، از مردى، از عبدالحميد عوّاض طايى، از محمد بن مسلم، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «جدّم مى‏فرمود كه: در دعا پيشى گيريد؛ زيرا كه بنده چون بسيار دعاكننده باشد، پس بلا بر او فرود آيد و دعا كند، گفته مى‏شود كه: آوازى است معروف و آشنا. و چون بسيار دعاكننده نباشد و بلا بر او فرود آيد، پس دعا كند، گفته مى‏شود كه: پيش از امروز در كجا بودى؟».