روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۴۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن محبوب عن اسحاق بن عمار قال سمعت ابا عبد الله ع يقول كان ابي ع يقول :

نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ اَلذُّنُوبِ اَلَّتِي تُعَجِّلُ اَلْفَنَاءَ وَ تُقَرِّبُ اَلْآجَالَ وَ تُخْلِي اَلدِّيَارَ وَ هِيَ قَطِيعَةُ اَلرَّحِمِ وَ اَلْعُقُوقُ وَ تَرْكُ اَلْبِرِّ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۴۷

امام صادق (ع) مى‏فرمود: پدرم را شيوه بود كه مى‏فرمود: پناه بريم به خدا از گناهانى فناء را بشتاب آرند و مرگ را زود برسانند و خانه‏ها را ويران سازند و آنها قطع رحم و ناسپاسى پدر و مادر و ترك احسان و نيكوكارى است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۸۴

اسحاق بن عمار گويد: شنيدم از حضرت صادق عليه السّلام كه مى‏فرمود: هميشه پدرم مى‏فرمود: پناه مى‏بريم بخدا از گناهانى كه در نابودى شتاب كنند و مرگ‏ها را نزديك سازند و خانه‏ها را ويران كنند و آنها: قطع رحم، و آزردن و نافرمانى پدر و مادر، و واگذاردن احسان و نيكى است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۵۵

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن محبوب، از اسحاق بن عمّار روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «پدرم عليه السلام مى‏فرمود: پناه مى‏برم به خدا از گناهانى كه نيستى را شتاب مى‏دهد، و مرگ‏ها را نزديك مى‏گرداند، و خانه‏ها را خالى مى‏كند، و آنها، قطع رحم و عقوق پدر و مادر و ترك نيكى و احسان است».