روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۱۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن محمد بن حمران عن زراره قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

إِنَّ اَلْعَبْدَ إِذَا أَذْنَبَ ذَنْباً أُجِّلَ مِنْ غُدْوَةٍ إِلَى اَللَّيْلِ فَإِنِ اِسْتَغْفَرَ اَللَّهَ لَمْ يُكْتَبْ عَلَيْهِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۱۹

از زراره، گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مى‏فرمود كه: راستى چون بنده گناهى كند، از بامداد تا شب به او مهلت داده شود و اگر از خدا آمرزش خواست بر او نوشته نشود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۷۰

زراره گويد: شنيدم از حضرت صادق عليه السّلام كه ميفرمود: بنده چون گناهى كند از بامداد تا شب مهلت دارد، پس اگر آمرزش خواست (آن گناه) بر او نوشته نشود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۳۳

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عمير، از محمد بن حمران، از زراره روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «به درستى كه بنده چون گناهى را مرتكب شود، از اوّل روز تا شب مهلت داده شود، پس اگر از خدا آمرزش طلبد، بر او نوشته نشود».