روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۰۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن عيسي عن الحسين بن سعيد عن فضاله بن ايوب عن عبد الله بن بكير عن ابي بصير عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص :

سِبَابُ‏ اَلْمُؤْمِنِ فُسُوقٌ وَ قِتَالُهُ كُفْرٌ وَ أَكْلُ لَحْمِهِ‏ مَعْصِيَةٌ وَ حُرْمَةُ مَالِهِ كَحُرْمَةِ دَمِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۳۷

از امام باقر (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود: دشنام گوئى به مؤمن (دشنام گوئى مؤمن خ ل) نابكارى‏ است (بى‏ايمانى است خ ل) و جنگيدن با او كفر است و خوردن گوشتش (بدگوئى از او در پشت سرش) گناه است و حرمت مال مؤمن چون حرمت خون او است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۶۴

امام باقر عليه السّلام فرمود: كه رسول خدا (ص) فرموده است: دشنامگوئى بمؤمن نافرمانى است، و جنگيدن با او كفر است، و خوردن گوشتش (بوسيله غيبت) گناه است، و احترام مال مؤمن مانند احترام خون اوست.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن عيسى، از حسين بن سعيد، از فضالة بن ايّوب، از عبداللَّه بن بكير، از ابو بصير، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: دشنام دادن به مؤمن، بيرون رفتن است از فرمان خداى- تعالى-، و جنگ كردن با او، كفر، و خوردن گوشتش به غيبت، معصيت است، و حرمت مالش، چون حرمت خون او است».